परमार्थाच्या साधनात नामस्मरण एक उत्तम साधन

 

 

 

 

व्यवहारातसुद्धा आपल्याला पदाेपदी गुरू करावा लागताे, तर त्याच्यापेक्षा अवघड ज्ञान हाेण्यासाठी गुरू नकाे असे म्हणून कसे चालेल? प्रपंचात सुखदु:ख झाले, समाधान मिळाले नाही, तर मग खरे सुख कुठे आहे आणि ते मला काेण दाखवील अशी ज्याला तळमळ लागेल ताेच गुरू करील. प्रपंच आम्हाला कडू वाटला तरच शिष्य हाेण्याचा प्रश्न, शिकावे असे ज्याच्या मनात येते ताे शिष्य, आणि जाे शिकविताे ताे गुरू. मला काही कळत नाही असे ज्याला वाटते ताेच गुरू करील. मी ‘राम,राम’ म्हणताे, वाईट मार्गाने जात नाही, मग गुरू कशाला हवा, असे काहीजण म्हणतात.‘मी’ केले ही जाणीव आड येते म्हणून सद्गुरूची आवश्यकता आहे.

 

सत्कर्माचा अभिमान जर आपल्याकडे घेतला तर रामाचा विसर नाही का पडला? अभिमान गेल्याशिवाय राम नाही भेटणार देवाजवळ गेला तरी नामदेवाचा अभिमान नाही गेला, म्हणून भगवंतांनी त्याला ‘गुरूकर’ म्हणून सांगितले. संताच्या कृपेने दुखणे बरे झाले म्हणून त्याला मानणे हे खरे नव्हे. जाे शिष्याला विषयात ओढील त्याला गुरू कसे म्हणावे? जाे काही चमत्कार करून दाखवील त्याला आम्ही बुवा म्हणताे.संताची परीक्षा आम्ही बाह्यांगावरून करताे. सर्वांभूती भगवंत ज्याला पहाता येईल त्याला संताची खरी ओळख हाेईल. संताच्या संगतीत आपल्या मनावर जाे परिणाम हाेताे त्यावरून आपण संताची परीक्षा करावी. माझे चित्त जिथे निर्विषय हाेईल तिथेच संताची खरी जागा म्हणता येईल.ज्याला भगवत्प्राप्तीची तळमळ लागली आहे त्यालाच शिष्य म्हणावे जाे गुरु आज्ञेबाहेर जात नाही, आणि गुरू हेच भगवंतप्राप्तीचे साधन मानताे, ताे सच्छिष्य हाेय.

 

गुरुपरता देवधर्मच नाही मानू. काही कानडी माणसे महाराष्ट्रात आली. त्यांना मराठी येत नव्हते. त्यांनी एक दुभाषी गाठला आणि त्याच्या मागाेमाग ती पुष्कळ ठिकाणी हिंडली. त्यांची चिंता आणि जबाबदारी त्या दुभाष्यावर पडली. तशी आपण दुभाष्याची म्हणजे सद्गुरूची संगत केली पाहिजे. ताे म्हणेल तिथे जावे. ताे सांगेल तसे करावे. मग परमात्मा मिळेलच. शास्त्रे आणि वेद अनंत आहेत.

ते शिकायला आपल्याला वेळ कुठे आहे? सद्गुरूंनी नवनीताप्रमाणे सर्व साधनांचे सार असे जे नामसाधन सांगितले, ते आपण करावे म्हणजे भगवंताचे प्रेम लाभेलच. बाजारात गेल्यावर, जाे माल आपल्याला अनुकूल आणि माफक दराचा असा असेल ताेच घ्यावा; त्याप्रमाणे परमार्थाच्या अनेक साधनात आपल्याला अनुकूल आणि माफक असे नामस्मरण हेच एक उत्तम साधन आहे; तेच करावे आणि आनंदाने रहावे.