उपासना असावी बळकट । तेथे नसावी कशाची अट

 

 

 

भगवंताची उपासना । दूर करी सर्व यातना।। चित्ताची स्थिरता। भगवंताच्या उपासनेत निश्चितता।। देह जरी जीर्ण ार। तरी वासनेचा जाेर अनिवार। हे जाणून चित्ती। एक भजावा रघुपती।। हृदयी करता भगवंताचे ध्यान । नामाविण उच्चार दुजा न जाण। त्यात व्यवहाराचे जतन । न दुखवावे काेणाचे अंतःकरण। असा नेम ज्याच्यापाशी। राम तेथील रहिवाशी ।। मी रामाचा, रामा तू माझा । हाच अखंड असावा हव्यास ।। ऐसे ध्यावे रामाला । की जे जीव प्यार झाले मला।। आता याहून दुजे न सांगणे काही । रामविण जगू नाही ।। जे जे हाेणार ते हाेतच जाते। ते भगवंताच्या इच्छेने घडते । ऐसे आणणे मना। याचे नाव उपासना।। अखंड रामसेवा ज्याला लाभली । धन्य धन्य त्याची माउली।। स्वार्थरहित रामसेवा। याहून लाभ दुजा न जीवा।। राम ठेवा मनी।। ताे ध्यात जावा म ानसपूजनी।। वाचेने भगवंताचे नाव । कायेने भगवंताची सेवा। चित्ती भगवंताचे ध्यान। आपण राहावे रामार्पण। याहून अन्य सेवा काेणतीहि न जाण।। मनाला लावून घ्यावे सुंदर वळण। जेणे राम साहाय्य करील जाण।। उपासना असावी बळकट । तेथे नसावी कशाची अट।। उपासनेचा असावा जाेर । ज्याने हाेईल मन स्थिर ।। आपले जीवन ज्याचे हाती । त्याची नेहमी ठेवावी संगति।।

 

जे जे काही मी करावे। त्याला परमात्मा साक्षी हे जाणावे ।। मनी न साेडावा धीर। आहे म्हणावे माझा रघुवीर।। करावे भगवंताचे चिंतन। हाेईल स्वतः चे विस्मरण।। सर्व आहे रामाधीन । आपण निमित्ताला कारण।। रामावर ठेवावे चित्त। जैसे प्रपंची असावे वाटते वित्त ।। उपासनेचे नर। त्यांनी राहावे खबरदार।। आजवर केली भगवंताची उपासना। पुढे त्यात न येऊ द्यावा उणेपणा।। सर्वांचे ऐकावे। परी उपासनेपासून दूर न व्हावे।। राम माझा देता घेता। राम माझ्या भाेवता।। रामविण जगी दुजे। न ठेवावे आणिक परते।। एक सद्गुरुआज्ञा प्रमाण। हीच रामसेवा जाण।। थाेर थाेर ऋषिमुनी। यति संत साधु यांनी। एकच केले खास। रामावाचून न राहू दिले जीवास।। ठेवावा रामावर पूर्ण विश्वास। न करावे उपासतापास।। उपासनेत राहावे आपण । हेच रामाचे सान्निध्य जाण।। स्वार्थरहित सेवा। तीच पावे देवाधिदेवा।। जे जे हाेते काही। ते ते राम करताे पाही। हा एकच विश्वास। समाधानाचा मार्ग सत्य खास।। जेथे परमात्म्याची सत्ता। तेथे न चाले काेणाचे सर्वथा। म्हणून परमात्मा ठेवील त्यामध्ये। समाधान राखीत जावे।।